"Er zit geen rode draad in, schreef internet recescent anoniempje". Als verjaardagscadeau voor mijn moeder zijn wij naar Marlon Kicken geweest. De cabaretier zonder achterliggende rode draad of onderliggende boodschap. Een humoristische vent die van het leven geniet, en zijn verhalen graag deelt.

Al bijna een jaar geleden kwam Marlon langs in De Hofnar in Valkenswaard. Samen met Pieter Verelst en velen anderen traden ze op voor een preview avond. Uiteindelijk heb ik direct kaarten besteld voor Pieter. Maar Marlon kon ik niet vergeten. Het was dan niet direct humor voor mijn leeftijd, maar mijn moeder zou zijn humor geweldig vinden. Zo trakteerde ik enkele weken geleden mijn moeder op een blauwe envelop. Een evenlop met twee tickets voor de cabaretshow "Draadloos" van Marlon Kicken.

Op een late woensdagavond, na een bordje heerlijke authentieke pasta, stapten wij samen het Herman van Veen theater binnen. Als milleniall is Herman als een vage onbekende. Nooit gekend, maar wel eens van gehoord. Zodra ik het theater binnenstapte werd ik overspoeld met zijn gezicht. Posters, prenten, spreuken en zelf oude geluidsfragmenten boven het urinoir. Het was overweldigend, maar wel uiteindelijk van te genieten. Vooral na een fluitje Brand-bier. Simpelweg, een goed begin van de avond.

Marlon begon met niets anders dan een grote portie vriendelijkheid en waardering voor zijn publiek. De lichttechnicus kreeg al snel de opdracht om de felle podiumlampen even te dimmen. Zodat Marlon even kon kletsen met zijn publiek. Voordat de act echt begon waren er al minstens 15 minuten voorbij gegaan. Enkel alleen door een beetje improvisatie en zichzelf te zijn. Marlons verhalen zijn vooral verteld vanuit het humoristische perspectief van een ouder. Waaronder de puberende dochter die ziek is met het "zucht"-virus, ouders die leren om te gaan met hun smartphones en vervelende schuurfeestjes.

Gierend van het lachen zaten wij op de terugweg de leukste gedeeltes nog eens na te spelen. Een avond om voor een lange tijd niet te vergeten.